วิกฤตการเมืองไทย วิกฤตของความคิด?

สวัสดีครับ

ชีวิตของทุกท่านในวันนี้สำหรับบางคนอาจจะลำบากขึ้น บางคนอาจจะปกติ บางคนอาจจะรู้สึกอึดอัด บางคนอาจจะไม่รู้สึกอะไร

วันนีัผมจะมาเขียนในเรื่องที่เป็นปัญหามายาวนานในเมืองไทย การเมืองครับ

บล็อคนี้เป็นเพียงการแสดงความคิดเห็นของผู้เขียนเท่านั้น โปรดหาข้อมูลก่อนตัดสินใจเชื่อ

เข้าเรื่องเลยดีกว่า จากหัวข้อที่ผมเท้าไว้ตอนต้น "วิกฤตการเมืองไทย วิกฤตของความคิด?"

ใช่ครับผมคิดว่าการเมืองไทยนั้นมีความซับซ้อนมาก และเป็นวิกฤตของความคิด

แล้วความคิดอะไรกันหล่ะ?

ผมคิดว่ามันคือความคิดที่ว่า "คนทุกคนไม่เท่ากัน" ครับ มันเป็นสิ่งที่ฝังลึก เป็นวัฒนธรรมของไทยเลยทีเดียว
อีกอย่างนึงคือ วาทกรรม ในเรื่องความดี คนดีครับ

สองสิ่งที่นี้ผมคิดว่าเป็นปัญหามากครับ คนบางกลุ่มคิดว่าคนทุกคนไม่เท่ากัน บางครั้งก็มีมายาคติที่ว่าคนชนบทนั้น "โง่ จน เจ็บ" ไม่เคารพเสียงของพวกเขา

อีกอย่างที่เป็นปัญหามากคือ "ความดี", "คนดี" คำที่ดูสวยหรู แต่จะมีใครเป็นคนดี 100 เปอร์เซ็นนั้นจริงหรือ การที่เราผูกขาดวามดีไว้กับใครคนนึง และฝากอำนาจในการบริหารกับเขานั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องเหรอ จริงๆแล้วคนมันก็คือคนแหละ เป็นสีเทา มีดี มีชั่วเป็นปกติ

ดังนั้นทางด้านการเมืองนั้น การที่เราอยากได้นักการเมืองที่ดีนั้นดีแต่อาจหาไม่ได้ ดังนั้นเราจึงควรตรวจสอบ ทำให้มันโปร่งใสมากขึ้นอีกนั้นเอง กระจายอำนาจให้กว้างที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ มีภาคประชาสังคมที่เข้มแข็งคอยตรวจสอบ เพราะการที่เราฝากอำนาจไว้กับคนๆนึงที่เราคิดว่าเป็นคนดีนั้น ก็เหมือนเราผูกขาดอำนาจให้แก่เขา เขาก็จะนำอำนาจไปใช้ในทางใดก็ได้ ไม่มีหลักประกันว่าเขาจะทำเพื่อส่วนรวม สุดท้ายก็ใช้อำนาจเพื่อกลุ่มของตน

สรุปก็คือเราต้องคิดว่าคนนั้นเท่ากัน เคารพความคิดของผู้อื่น ลบมายาคติเก่าๆทิ้งไป และเราไม่ควรผูกขาดอำนาจให้แก่คนกลุ่มนึงที่ท่านคิดว่าเป็นคนดีครับ